Castro Urdiales - El Pontarrón - Liendo - Santoña

10 oktober 2017 - Santoña, Spanje


Open ik gistermorgen op de telefoon Word-mobile om mijn verhaaltje te kopiëren naar de blog, verhaaltje weg. Nergens meer te vinden. Vergeten op te slaan? Ik weet het niet. Zou kunnen. Zelfs mijn schrijfoefeningen kunnen er dus vandoor gaan op de camino. Pelgrim George kent het probleem. Gewoon opnieuw wordt het een ander verhaal want ik ben alweer twee dagen en twee wandelingen verder.

Zaterdagavond een afscheidsbiertje gedronken met Pablo in een bar tussen onze pensions in. Was blij dat ik even van m’n kamer weg kon, beneden me dreunde er feestmuziek. Pablo zou zondagmorgen doorlopen naar Laredo. Voor mij wat stappen te ver.

De belangrijkste gebeurtenis zondagmiddag was voor mij het opsteken van een kaarsje voor Marianne. Toen ik het dorpje Islares binnenliep hoorde ik in de verte een ijl klokje luiden. Ik zag dat de route langs het kerkje liep. Door het luiden herinnerde ik me de woorden van Yvonne: als je in de gelegenheid bent steek dan een kaarsje op voor Marianne. Bij het kleine kerkje ben ik naar binnengelopen. Bij het altaar zag ik een beeld van Maria waarbij ik een kaarsje kon laten branden. Toen het muntstuk in het kastje viel, vlamden er tegelijk tien kaarsjes op.

Maria van Islares

Tien kaarsjes die branden voor jou Marianne. In de stilte van het kerkje ben ik gaan zitten. In gedachten zocht ik de altijd opgewekte klank van je stem. Ik hoopte en hoop dat jouw klank hier in dit kerkje aan de kust, bij dit beeld van Maria, verbeelding van de alma mater, de moederziel, verbinding en gehoor vindt.

Over de herberg in El Pontarrón waar ik eergisteren de nacht probeerde door te brengen wil ik het verder niet hebben. Een herberg is een groot woord, beter is te zeggen: slaaphol. Twintig stapelbedden in een klein kamertje, een kraan en een toilet.

Veel pelgrims vonden elkaar in de herberg in Liendo. Jeanne, Ela en ik vroegen ons af of het mogelijk was een maaltijdsalade te maken voor de hele groep. Er was een goed uitgeruste keuken, dus waarom niet. M’n uitvraag leverde 15 enthousiaste reacties op. Het was Bernards idee om er pasta bij te geven. Met z’n vieren zijn we naar de mercado gelopen even verderop in de barrio. Leuk om Jeanne en Ela onderling Russisch te horen praten. Russinnen op de camino.
Met z’n allen zijn we aan de slag gegaan. Wat een saamhorigheid en chemie in deze groep. Er even niet aan denken dat de groep morgen weer uiteenvalt; ieder met z’n eigen bestemming onderweg. Het werd een lange gezellige avond….wil ik je nog wat inschenken?
Vandaag met de Canadees George overgevaren van Laredo naar Santoña en in de herberg in het centrum van dit stadje aanbeland. De hospitalero baat ook het naastliggende café-restaurant uit. Hier vanavond met George aan het tafelen. Wacht 'ns even…ik zie net Bernard en Katrin langswandelen... Komen jullie straks ook aanschuiven?

Morgen naar Guëmes, altijd onder voorbehoud.

Route en hoogteprofiel van Laredo naar Guëmes

Laredo-Guëmes route en hoogteprofiel

 

Foto’s

3 Reacties

  1. Rob:
    13 oktober 2017
    Gelukkig zit je er niet mee om een deel van je verslag kwijt te zijn, mij maak je iig wel nieuwsgierig wat we allemaal gemist hebben.
    Het is in elk geval fijn dat je de chemie van de weg gevonden hebt, veel contact gewenst.
    Het is de kers op de slagroom vd taart vd Camino.
    Beuno Camino
  2. Rob:
    13 oktober 2017
    Ik zie aan de foto's dat je ondertussen Guëmes bereikt hebt, is dat een deel van het verslag dat verloren is geraakt of moet dat verslag nog geschreven worden?
    Onder laatste foto's zijn meer foto's te zien dan alleen maar die, die bij het verslag staan.
    Ben erg benieuwd hoe je Guëmes ervaren hebt.
  3. Marianne:
    20 oktober 2017
    Lieve Bert, dank je wel voor de kaarsjes en alle woorden en gedachten van jou voor mij. Ik ben er erg blij mee. Wat goed dat jij je pad weer hervonden hebt naar Santiago. Geniet en beleef het intens. Ik volg het met plezier. Marianne