Dag 20, donderdag 25 juni van Hastière naar Hierges

Nog nooit wakker geworden in een prachtig eikenhouten vroegvorige-eeuws ledikant in een net zo stijlvol in de tijd van toen ingerichte kamer. Het beddengoed was net zo smaakvol passend. Zowel Yvonne als ik hebben niet rechtop zitten slapen, we hebben nogal wat kussens niet gebruikt en als slaapmutsje wilden we alleen een kop thee. Goed geslapen. En dubbel zo fit na een heerlijk ontbijt.

Om half tien liepen we in de frisvroege ochtendzon. We zochten de Maas weer op, vandaag voor het laatst. Over de stuw naar de overkant en na goed anderhalf uur lopen bereikten we de Belgisch-Franse grens. Duidelijk te merken, het fiets-wandelpad houdt op. De Fransen doen het anders: laten doorgaande fietsers over een hele drukke tweebaansweg rijden met veel vrachtverkeer, en wandelaars zoals wij schuifelen omzichtig langs de vangrail aan de linkerkant van de weg. Van la douce Belgique ineens onder een koude Franse douche; zo hebben wij onze wandeling tot ver voorbij Givet ervaren. Waarom de Via Monastica deze route opzoekt is mij niet helemaal duidelijk. Zou alle toekomstige Monastica-lopers willen adviseren: loop niet via Givet: vies en gevaarlijk. Kies voor de GR-route vanaf Hermeton-sur-Meuse.
Omdat we levend en wel Givet bereikten en om de stemming erin te houden hebben we onszelf op gebak, aardbeiengebak getrakteerd. Drie voor de prijs van twee bij de plaatselijke banketbakker. We kunnen weer wat hebben.

Gisteren gebeld naar ons overnachtingsadres in Hierges. Een adres gekozen uit het Monastica-gidsje. Kreeg een man aan de lijn die een chaletje voor ons wist voor € 20. Ik ging meteen akkoord. Als we aan het eind van de middag in Hierges zouden zijn, zou ik bellen was de afspraak. We lopen Hierges binnen en er stopt een bestelauto. De bestuurder vraagt of wij de pelgrims zijn die gisteren gebeld hebben. Ja dat zijn we, wij zijn van gisteren. We kunnen instappen en na een nogal wilde rit door de nogal maffe man, arriveren we op een weitje met twee aan elkaar gezette houten huisjes, zo te zien in de heuvels boven Hierges. We genieten meteen van het uitzicht en de rust. Na wat instructies en betalen, vertrekt de man. Het is nauwelijks te bevatten, ineens mogen we voor een namiddag, een avond en een nacht de bewoners zijn van een leuk chaletje op een prachtige plek.