Santa Mariña > Cee > Fisterra

Toen ik na het pelgrimsdiner, zo goed verzorgd door Flora en Paco van Casa Pepe, m’n kamer opzocht kreeg ik een appje van Yvon: 'jeee het is gelukt'! Aanstaande woensdag komt ze via Barcelona naar Santiago vliegen.
Heel leuk en ik verheug me om na m'n jarendurende pelgrims-escapades deze reis samen af te sluiten. In 2013 zijn we aan de Waddenzee bij Zwarte Haan begonnen met het lopen van het Jabikspaad door Friesland en in 2015 liepen we van Namen naar Reims. De ontbrekende trajecten heb ik in de tussentijd, hortend en stotend, verder zelf voor m'n rekening genomen. We zijn in de tijd, samen en alleen onze weg gegaan. Ooit zijn we aan zee begonnen en het wordt mooi om nu aan zee te eindigen. Van Waddenzee naar Atlantische Oceaan (en de zee van tijd ertussen).
Maar eergisteren liep ik kilometers te vreten. Van Santa Mariña naar Cee (ligt aan zee) moeten het er meer dan dertig zijn geweest. De hele dag heeft het steeds kleine beetjes gesijpeld. De regenjas moest hiervoor aanblijven. Op een kilometerslang slecht keienpad ontwikkelde zich warempel nog een blaar ook (de eerste).
Even voor Cee haalde ik Sonja weer in. Ze heeft thuis in Oostenrijk haar hele reis met de overnachtingen grondig voorbereid. In Cee had ze een kamer gereserveerd in een volgens haar goed hotel. Kom, zei ze, ik gids je er wel weer heen. Mijn snurkverhalen uit de herbergen die ik haar twee dagen eerder had voorgeschoteld was ze kennelijk nog niet vergeten.
In het hotel heb ik de spanning uit de blaar gehaald door er met een schaartje een paar knipjes in te geven. Daarna licht hinkebenend naar beneden voor een biertje in het restaurant. Sonja wilde er een schaaltje mosselen bij, voor mij werden het pimientos de padrón. Erg lekker. Daarna samen getafeld. Weer een mooie, gezellige avond.

Ondertussen ben ik gisteren in Finisterre aanbeland en heb Cap Finisterre bezocht. En hoewel het de hele dag grijs is geweest heb ik zowaar toch een fascinerende zonsondergang gezien (foto).
Het is zondag vandaag en ik loop naar Muxia. Gezien het hoogteprofiel dat pelgrim en vriend Rob me stuurde, moet dat te doen zijn.
Morgen met de bus terug naar Santiago en dinsdag een wandeling met een dagrugzakje naar Padrón. Daarover maandagavond meer in de blog.