Docteur, mes oeils
6 augustus 2015 - Neuvy-Saint-Sépulchre, Frankrijk
Doctor My Eyes - Jackson Browne
Doctor, my eyes have seen the years
And the slow parade of fears without crying
Now I want to understand
I have done all that I could
To see the evil and the good without hiding
You must help me if you can
Doctor, my eyes
Tell me what is wrong
Was I unwise to leave them open for so long
'Cause I have wandered through this world
And as each moment has unfurled
I've been waiting to awaken from these dreams
People go just where they will
I never noticed them until I got this feeling
That it's later than it seems
Doctor, my eyes
Tell me what you see
I hear their cries
Just say if it's too late for me
Doctor, my eyes
Cannot see the sky
Is this the price for having learned how not to cry
Vanmorgen ben ik hier in Neuvy-Saint-Sepulchre naar de huisarts geweest. De hospitalier was zo vriendelijk mij er naar toe te rijden en meteen door te lopen naar de assistente voor een afspraak.
En hoewel er al patiënten in de wachtkamer zaten, werd ik meteen binnengeroepen.
Wat is er aan de hand? In het hotel in Le Châtelet zag ik plotseling kleine lichtstreepjes in m'n kamer rondcirkelen. Dacht eerst dat er met een laserlampje naar binnen werd geschenen. Tot ik ontdekte dat het verschijnsel uit m'n eigen ogen kwam. De lichtstreepjes verdwenen weer en zijn niet meer teruggekomen. De volgende morgen zwommen er allerlei donkere wolkjes en donkere haartjes op het netvlies. Raak ik niet meteen van in paniek. Denk eerst dat het wel weer zal verdwijnen, maar de wolkjes en haartjes zijn zijn de afgelopen twee dagen niet verdwenen. Toen ik vanmorgen naar de bakker liep was het rondzwemmen van wolkjes en haartjes veel erger dan gisteren. Ik besloot op zoek te gaan naar een arts. Belde bij de hospitalier aan, vertelde wat er aan de hand was en hij was zo vriendelijk mij naar de huisartsenpraktijk te brengen.
Docteur Portier vroeg me het een en ander en heeft met een lampje beide ogen bekeken. Hij zag in het linkeroog een verdikking van het netvlies. Het komt er op neer dat ik ben doorverwezen naar een oogarts in Chateauroux. Morgen om drie uur heb ik daar een afspraak.
Ook mijn ogen hebben door de jaren heen zonder problemen gezien.
De afgelopen regenloze weken hebben de ogen extreem veel fijnstof te verwerken gekregen door passerende voertuigen op de stoffige onverharde en halfverharde landwegen. Steeds houd ik dan een zakdoek voor de mond maar de ogen moeten alles zelf oplossen. Nu dus niet meer. Zelf vermoed ik dat er op een of andere manier vocht achter het netvlies gekomen is door een loslating. Misschien wel veroorzaakt door fijnstof.
Morgen zal ik horen wat er verder moet gebeuren. Moet er verder behandeld worden dan kies ik er voor om naar Nederland terug te keren. Herinner me wat pater Bruno in Leffe zei: 'Jij bent ook de jongste niet meer. Als je problemen met de gezondheid krijgt, breek dan af en ga als je wilt volgend jaar gewoon verder. Er moet helemaal niets op weg naar Compostella'.
Wat verontrustend en wat een wijze pater en wat een mooi gedicht. Je avontuur of tewel het proces gaat toch gewoon verder. Helende knuffel van Tine
In België zeggen ze: "wat helpen kaars en bril als de uil niet kijken wil".
Gelukkig ben je zo verstandig er wel naar te laten kijken. Een goede beslissing.
Veel sterkte en courage. En een goed zicht op het vervolg vd tocht.
Rob
Na een week landingstijd heb ik zojuist de computer weer opgestart om mijn e-mails te bekijken. Theo attendeert mij om jouw blog te lezen. Ik ben als digibeet onbekend met dit fenomeen, dus lees als eerste jouw laatste bericht. Wat een vervelende ontwikkeling! Ik ben ogen-blik-kelijk gaan bidden voor oogherstel. De pagina bestuderende zie ik rechts de dagverslagen en zoek de pagina Troyes op en lees vervolgens in een adem door tot gisteren. Je bent nu één etappe verder dan waar wij vorige week geëindigd zijn in La Chatre. Zoveel herkenning en je moet weten, de laatste week zei ik tegen Theo, misschien (ik hoop) dat we vandaag Bert tegenkomen, dan kunnen we elkaar weer het een en ander vertellen of beluisteren. Via Christiaan en André hoorden we dat je dichtbij was. Thierry hebben we nog vijf maal ontmoet, de laatste keer in Chatelet, vorige week donderdagochtend. Doe hem de groeten als je hem weer tegenkomt! Ook wij hadden twee topervaringen in Le Chemin (dank voor de tip) en Nos Repos. We hebben de reis van dit jaar zonder blessures kunnen lopen, veel geleerd onderweg voor volgend jaar, prachtige ontmoetingen gehad, genoten van de goddelijke natuur en mijn "droom"om een ijsvogel te zien is na 42 jaar in vervulling gegaan. Twee nog wel en wel . . . .langs het Berrykanaal. Soms krijg je onverwachts een cadeau nadat je kilometers inwendig hebt lopen foeteren op een architect die een langdradige hobby bleek te hebben. Ik kijk terug op drie zeer bijzondere dagen van Baye naar Troyes. Vanaf nu zal ik jouw blogs gaan volgen en hoop dat het oogprobleem snel verholpen zal zijn. Zou je mij jouw huisadres willen mailen, zodat ik een aandenken van ons naar jou kan sturen. Lieve Bert, beterschap en heel veel sterkte en ik hoop dat je iets van mijn gebed zult merken. Bon Camino!
Wij wensen heel veel beterschap met je oog
Veel liefs Antoinette en Nico