donderdag 9 juli van Reims naar Rilly-la-Montagne

Dag 24, Reims-Cormontreuil-Trois Puits-Montbre-Rilly-la-Montagne, 12 km.

Ben terug in de stationsrestauratie, bestel nog een café-au-lait, zit wat voor me uit te kijken. Staar met een vol hoofd naar de lege stoel waar Yvon net nog zat. Eerst maar eens een uurtje gemis voelen en me weer instellen op alleen zijn. Niet meteen op weg naar Rilly-la-Montagne, dat zou weglopen van mezelf zijn.
Ze is vertrokken, met de TGV naar Parijs en verder naar huis. We hebben mooie bewogen weken gehad samen. Samen op de weg naar Santiago. Hebben hartverwarmende mensen ontmoet. Een enerverende weg, een belevenisweg zijn we gegaan. Zo hebben we dat beiden wel ervaren. Stap een tabac binnen en bij het zien van de Jacobsschelp komen de mensen je spontaan een hand geven. Of vragen je een kaarsje onderweg op te steken. Wensen je een mooie weg en bon courage.
Nu ga ik verder alleen. Met alleen zijn kan ik meestal wel overweg. Maar hoop ondertussen wel binnen niet al te lange tijd andere Santiago-gangers te ontmoeten. Zal zonder twijfel gebeuren, verder op weg.
Heb ook gekeken hoeveel wandeldagen ik onderweg ben. Het zijn er vanaf Amersfoort tot en met Reims 23 geweest. Een aantal keer heb ik een rustdag meegerekend, daar wil ik vanaf. Tel in het vervolg alleen de wandeldagen. Een nieuwe telling. Ook verander ik de opzet van de blog een beetje, wat vooral te maken heeft met de afhankelijkheid van wifi. De logjes zullen zeker regelmatig blijven verschijnen.
Ga de stationsrestauratie nu verlaten. Op weg naar een gite in Rilly-la-Montagne waar ik een bed gereserveerd heb. Er zijn in de gite zes bedden. Ben benieuwd of ik gezelschap heb van vijf lege bedden....of misschien toch de eerste pelgrim wel.
Eerst Reims uitwandelen, vervolgens door Cormontreuil , Trois Puits en Montbre naar Rilly, 12 km. verder.

Toen ik na een kleine drie uur Rilly-la-Montagne binnenliep ben ik eerst op zoek gegaan naar het adres uit de gids. Bleek het kantoor van de firma Fagot te zijn. Een Champagne-huis hier ter plaatse. De vrouw bij wie ik me meldde, nam me even later mee op een wandeling naar het andere eind van het dorp. Vroeg me af waar ik nu weer terecht zou komen. We liepen na tien minuten een grote schuur met landbouwwerktuigen binnen. Op de bovenverdieping bleek een slaapzaal te zijn met een aantal stalen ledikanten waarvan ik het vermoeden kreeg dat ze de ouderdom van ver voor de tweede wereldoorlog hadden. Hier werden begreep ik vroeger de druivenplukkers ondergebracht. Mij leek het meer een ouderwets ziekenzaaltje. De vrouw had me tijdens de wandeling door het dorp verteld dat er een andere pelgrim aanwezig was. In de verblijfsruimte naast de slaapzaal zit hij aan de koffie. Karel heet hij en komt uit Gent. Hij is dus de eerste pelgrim die ik ontmoet en voor hem ben ik eveneens de eerste. De vrouw vraagt of we zin hebben in een glas champagne van het huis. Dat laten we ons geen twee keer zeggen in het Frans. Meteen champagne bij de eerste ontmoeting met een medepelgrim, dat belooft wat. We lopen weer terug naar het andere eind van het dorp en krijgen in de presentatieruimte van het Champagne-huis een goed glas koele champagne ingeschonken. Een mooie subtiel smakende chardonnay. Meestal is champagne samengesteld uit meerdere druivensoorten, deze is gemaakt van alleen de chardonnay-druif. Na wat verdere champagne-informatie en een hartelijk dank voor deze aardige geste lopen we terug naar ons onderkomen voor de nacht. Karel is vanaf Gent twintig dagen onderweg, loopt morgen naar Epernay om daar bij de pastoor onderdak te vragen. Hij is al om acht uur gaan slapen, staat morgen heel vroeg op. Die zie ik vast binnenkort nog wel weer terug. Tot Vezelay lopen we dezelfde route. 
Morgen ga ik zelf naar de camping bij Epernay, ruim twintig kilometer verderop. Vind het niet nodig om heel vroeg op pad te gaan, de route loopt grotendeels door het bos. Heb afgesproken om morgenochtend om acht uur de sleutels van de gite terug te brengen. Daarna naar de bakker en de tabac voor koffie.