Rilly-la-Montagne > Epernay > Montmort-Lucy > Baye

Dag 25, vrijdag 10 juli, Rilly-la-Montagne - les Haies - Germaine - Hautvillers - Cumieres - Epernay, 22 km. 

Gisteravond een proefligging gedaan in een stalen en krakend ledikant. Dat lag dus voor geen meter (foto's van de ledikanten komen nog, wifi is slecht op de camping municipal van Epernay waar ik nu ben, geen doorkomen aan voor de foto's). Ik weet niet hoeveel pelgrims in deze ledikanten de nacht hebben doorgebracht, dat zal zeker vele, vele slapeloze nachten hebben opgeleverd. Als er dan ook nog snurkers tussen liggen, kan rustig gesproken worden van helle-nachten voor de beschaafde slaper. Op een lijstje van slechte overnachtingslocaties staat Rilly-la-Montagne voor mij voorlopig met stip op nummer 1. Een gratis glaasje champagne maakt dit niet goed. Snel deze locatie voorbijlopen toekomstige pelgrims. Alhoewel ik niemand een onrustige, doorwaakte nacht wil ontzeggen. Positief hierop ingestelde pelgrims zullen wellicht spreken van een catharsis-nacht. Voor de volledigheid: de douchekop heeft een trekmechanisme waardoor je steeds een arm moet gebruiken voor de watervoorziening.
Omdat ik gelukkig de enige was op zaal (Karel sliep, iets comfortabeler, in een ander zaaltje) heb ik drie van de dunne matrassen van de ledikanten gepakt en op elkaar op de vloer gelegd. Hierdoor toch redelijk kunnen slapen.
De wekker ging om zeven uur, om kwart voor acht stond ik buiten. De frisse ochtendwind leek de neerslag van dit troosteloze verblijf van me af te blazen. Ik heb snel aan de andere kant van het dorp bij het champagnehuis de sleutel ingeleverd en ben vervolgens naar de bakker gelopen voor een baguette en twee appelcroissants. Daarna naar de tabac voor een kop koffie. Om kwart over acht liep ik het dorp uit en een kwartier later was het al flink zweten geblazen door de steile klim het bos in. Lange tijd ben ik in het bos gebleven. Nog even een overstekend vosje gezien. Werd neerslachtig door de eentonigheid van het eindeloze bospad. Er trekken wat zwaarmoedige gedachtes voorbij:  waar ben ik nou eigenlijk mee bezig... hoe lang gaat deze onderneming nog duren...die rugzak is eigenlijk ook te zwaar...zwaartekracht en bewustzijn,tja....dat domme lopen ook...van alles en iedereen afhankelijk... vrij zijn: bullshit....de camino een louterende spirituele ervaringsweg, laat me niet lachen....het is gewoon lopen, eten, slapen, zweten, denken...wat voel ik eigenlijk?....ik voel eigenlijk niks....dat lijf voel ik niet....op zich wel positief: alles doet het, knieën, heupen, enkels, voeten!!, spieren, longen, hart, geen centje pijn....voel ik niks of is dit teveel voelen....buiten bewustzijn...binnen bewustzijn...bewustzijn waar zit dat eigenlijk....ergens moet het aanwezig zijn....in of buiten dit lijf of allebei....Sam Harris komt er ook niet uit, wie eigenlijk wel....ik wil Woodstock zien, thuis op de bank op dvd....Ritchie Havens wil ik horen en zien....die rugzak af...weg van dit geloop.

Na de lunch in Hautevillers is er de dankbaarheid, er is zo ontzettend veel om dankbaar voor te zijn. Kom ik op terug want hier op de camping bij Epernay hangt de batterij van de tablet op 8%; moet bijladen om dankbaarheid onder woorden te brengen.
Ben dankbaar voor deze mooie zomeravond. Zit op de grond dit logje te tikken met m'n rug tegen een boom.

Dag 26, zaterdag 11 juli, Epernay - Pierry - Moussy - Morangis - la Chaude Rue - Montmort-Lucy, 24 km.

Toen ik gisteravond m'n luchtbed opzocht bleek deze helemaal leeggelopen. Er is veel om dankbaar voor te zijn maar dit dus even niet. Opnieuw opgepompt. Maar na een uur lag ik op de harde ondergrond. Heb het maar zo gelaten, geen gedoe in donker. Ben onder deze omstandigheid in foetushouding gaan liggen, dat ligt nog het makkelijkst op een harde ondergrond. Toch snel in slaap gevallen maar wel een onrustige nacht.
's Morgens bleek bij nader onderzoek een oud stukje tak van de vuurdoorn de boosdoener. Stekelige vuurdoorns staan overal rondom de perceeltjes op deze camping. Ik trok onder het grondzeil een stukje tak met scherpe doorns weg. Dit bleek door het dunne grondzeil heen het luchtbed te zijn binnengedrongen. Het gaatje of de gaatjes kon ik helaas niet vinden. Mopperen. Wie verzint het om op een camping vuurdoorns te planten. Waarschijnlijk een Michelinmannetje geweest. Inpakken en wegwezen hier. Vlak voor ik Epernay binnenliep, bij de Macdo heerlijk hete koffie gedronken. Epernay is een niet onaardig stadje. Ze noemen zichzelf de hoofdstad van de Champagne. Bij de Carrefour fruit gekocht en twee wortels om onderweg op te knagen. 
Over de wandeling van deze dag valt weinig te melden. Het was warm, heuvelachtig en eentonig. En weer die kilometerslange vrijwel onbegaanbare en bijna dichtgegroeide paden. De Via Campaniensis die ik  volg, mag dan korter zijn dan de ongeveer parallel lopende gr. 654, maar pelgrims monsieur Michelin, zijn geen oerwoudbewoners of woodcrafters die hun weg banen door de wildernis.
Na 24 kilometer muggen en steekvliegen en liters zweet ben ik in Montmort-Lucy meteen het plaatselijke hotel de la Place ingedoken. Andere voorzieningen zijn hier niet. Heb na twee koude, heerlijk heldere Pelforths het gaatje in m'n luchtbed kunnen vinden. Gelukkig komen er straks weer wat campings aan. En Yvon belde, word ik ook gelukkig van. 
Vandaag zondag naar Baye maar 11 km verderop, naar de Foyer de Charité.

Dag 27, vandaag zondag 12 juli, Montmort-Lucy - Baye, 11 km.

Het luchtbed bleek vanmorgen behoorlijk vol te zijn gebleven. Wat prettig om bij het petit-dejeuner een stukje kaas te zien liggen. De koffie is niet te drinken. Ouwe opgewarmde schuimende meuk van gisteren. Het schijnt zo te zijn dat de Fransen ouwe kouwe koffie gewoon weer opwarmen. Opvallend, ook hier weer, mensen die al om kwart over negen 's morgens aan de toog  bier staan te drinken. Ook in dit dorpshotel is de wifi een drama, kan weer niet uploaden. Om 11 uur m'n biezen gepakt en bij de zondagse bakker naast het hotel een croissant au chocolat gekocht. 
Het is een heerlijke wandeldag. De zon gaat meestal schuil achter de wolken en de temperatuur is uitstekend. Ik zit nu halverwege Montmort en Baye met de rugzak achter me tegen een muurtje langs de kant van de weg. Hopelijk is er in Baye een internetvoorziening en iets te eten en te drinken. Daarna naar de Foyer. Ben benieuwd.