Orthez > Peyrehorade > Bayonne
17 september 2015 - Bayonne, Frankrijk
Dinsdag 15 september rustdag Orthez
Woensdag 16 september, Orthez - Sainte Suzanne - Salles-Monigiscard - Bellocq - Lahontan - Saint-Cricq-du-Gave - Peyrehorade, 33 km
Donderdag 17 september, Peyrehorade - Hastingues - Urt - Lahonce - Bayonne, 35 km
Eigenlijk bevalt het me wel zo'n strakke efficiënte kamer in een industrieterreinhotel bij een snelwegafslag. Ik kwam hier toch langs met de benenwagen, zag dit hotel Adonis, liep er naar binnen en vijf minuten later betrok ik kamer 218. Voor 4 tientjes een goed bed, wifi, tv, airco, geen gesnurk en een kwaliteit die je nog maar zelden ziet: een aparte wc op de kamer, dus geen toiletpot in de doucheruimte.
Overal hangt m'n met haarshampo uitgewassen kleding te drogen. M'n broek en overhemd zijn morgenochtend wel weer droog. Het katoenen t-shirt hangt over de kap van de staande schemerlamp met het lampje aan; vaak net niet droog na een nacht, maar nu door de lampwarmte zeker wel.
Twee dagen van kilometers maken langs de rivier achter de rug. Ik kan morgen al in Spanje zijn maar stel dat nog een dag uit. Wil het oude Bayonne bekijken en wat over het strand lopen met de schoenen uit de zee voelen. Beetje terugblikken en afscheid nemen van Frankrijk. Er is veel gebeurt en ik neem de tijd.
Twee dagen ook van wind en slagregens en geen fietspad gezien. Mij zal je niet horen zeggen dat dit een goede aansluitroute is tussen de Voie de Vezelay en de Camino del Norte. Er zijn wat autoluwe gedeelten tussen Orthez en Bayonne, maar daar is alles mee gezegd. Het is vooral links van de weg lopen en doorbijten. De trein nemen van Orthez naar Bayonne is voor het gemak ook een mogelijkheid, maar mijn manier van verplaatsen is het niet op deze voetreis.
Afscheid genomen van Titus en Joop. Leuk en inspirerend met hen samengelopen te hebben. Ontmoeten en afscheid nemen, even saamhorig zijn en weer verder, ieder zijn weg.
Ik kreeg bij Arno en Huberta van l'Esprit du Chemin een kaartje mee met daarop een gedicht van Antonio Machado:
Wandelaar, jouw voetstappen zijn de weg, niets meer;
Wandelaar, er is geen weg, de weg maak je al lopende.
Al lopende maak je de weg,
En als je omkijkt,
Zie je het spoor,
Dat je nooit meer zult bewandelen.
Wandelaar, er is geen weg,
Alleen de rimpelingen van de zee.
Je kiest voor de kustroute; is dat vanwege minder gesnurk, maar dus ook minder ontmoeting, of mooiere natuurroutes?
Wens ik je vooral afwisseling in het landschap! Sukses in je spaanse avontuur!
Tja je nadert nu de Spaanse grens, en blijkbaar bang voor het nieuwe avontuur blijf je nog even staan op je Franse voetstappen .
Als ik zo tussen de regels door lees, gaat het je niet helemaal goed af; ruzie met The Rolling Stones, slapeloze nachten en met tellen ben je ook maar opgehouden. Tot 73 ben je gekomen, wellicht is dat voor jou het punt waar "veel" begint.
Ik hoop dat je geniet van het uitwaaien aan de kust, voor mij was dat een verfrissen maar emotioneel moment. Die zilte jodium geur.
Over "de weg" is in de loop der eeuwen al veel nagedacht en geschreven, vooral wanneer men met zo een mega-tocht bezig is komen er allerlei filosofische beschouwingen naar boven.
Dit zelfde geldt voor het "doel". Wat ik een mooie vind, "het doel is het doel niet, de weg is het doel".
Bert laat ons verder genieten van je filosofieën.
Bueno Camino,
Rob