Perigueux > Saint-Astier > Mussidan

2 september 2015 - Mussidan, Frankrijk


Dag 60 dinsdag 1 september, Perigueux - Chancelade - Annesse-et-Beaulieu - Saint-Astier, 26 km
Dag 61 woensdag 2 september, Saint Astier - Planèze - Saint-Louis-en-l'Isle - Saint-Front-de-Pradoux - Mussidan, 24 km

Mariejo van de gîte in Perigueux tipte me een mobilhome te reserveren op camping Le Pontet bij Saint-Astier. Voor een pelgrimstarief. Ik belde en jazeker men hield er een voor mij beschikbaar. Prettig idee te weten waar je de volgende nacht onderdak bent.
Onderweg naar Saint-Astier heeft het de hele morgen gemotregend. Had geen zin er een regenjas voor aan te trekken. Door de lichaamswarmte verdampt het meeste vocht toch wel. Een weldaad om in de verkoelende winderige vochtnevels te lopen.
's Middags brak de Franse zon toch weer door een bijna gesloten wolkendek, die niet aflatende volhouder krijgt er geen genoeg van.
Rond een uur of drie arriveerde ik op de camping. Meldde me bij de receptie en kreeg na betaling van € 15 een zakje met daarin een koffiefilter, schuursponsje, vuilniszak, lucifers, vaatdoekje en closetpapier overhandigd. Nou met deze hulpmiddelen kon ik zeker de avond en nacht wel doorkomen. Kreeg ook de sleutel van het huis op wielen mee, met de mededeling dat deze sleutel niet alleen voor het openen van de deur bestemd was maar ook om alle verlichting in een daarvoor bestemde schakelaar centraal in en uit te zetten. Zonder sleutel in de schakelaar geen licht. 
Dat zou me de volgende morgen nog lelijk opbreken. Klaar voor vertrek kon ik nergens de sleutel meer vinden. Overal gezocht, de hele rugzak weer uitgepakt. Nergens te vinden die sleutel. Moedeloos en teneergeslagen ben ik water op gaan zetten voor koffie. Tot er na een paar slokken koffie ineens een lichtje ging branden....die sleutel zit in de centrale schakelaar voor het licht, achter het gordijn bij de deur. Ik veerde op, trok het deurgordijn weg. Sleutel gevonden!  
Was pas om 10 uur op pad. In het centrumpje van Saint-Astier een bakker gezocht. En ik kan het niet laten, toch weer een terrasje gepakt voor een tweede kop koffie. Leuk levendig dorp Saint-Astier. Zag ook Vergt op de borden staan, Rik. Het dorp zit niet op de route.
Ben met een korte pauze in een ruk doorgelopen naar Mussidan. Heb het laatste gedeelte door het bos zeker twee uur met m'n zakdoek voor m'n gezicht lopen zwaaien. Er vlogen heel veel kleine agressieve vliegjes rond m'n hoofd, die steeds weggeslagen moesten worden. Deed je dat niet dan kropen deze kwelgeesten al stekend op en in je neus en oren. Nooit zo iets meegemaakt.
Honger, voortplantingsdrift, in de aanval of de verdediging gaan, meer motivaties voor dit gedrag naar mij toe kon ik in die twee uren niet bedenken. Toen ik eenmaal het bos uit was, was de plaag voorbij.
Bij het Office de Tourisme in Mussidan meldde ik me als pelgrim voor een verblijf in de gîte-municipal. De medewerkster belde het gemeentehuis. Er zou over een kwartier iemand van de gemeente bij de gîte zijn om me op te vangen. Met een te lopen route kwam ik gelijktijdig met de gemeenteambtenaar aan. Kreeg een stempel in m'n credencial, betaalde een tientje, kreeg zoals het steeds gaat een en ander uitgelegd en ben wederom onderdak. Ook Roland en Graham waren er binnen een uur. We hebben ieder voor zich wat gekookt. Kans bestaat dat we elkaar na vandaag uit het oog verliezen. We hebben geen van allen een overnachtingsadres vastgesteld voor morgen. Niet teveel plannen. We zien wel.

Foto’s