Sainte-Foy-la-Grande > Pellegrue > La Réole

Dag 64 zaterdag 5 september, Sainte-Foy-la-Grande - Caplong- Pellegrue, 21 km.
Dag 65 zondag 6 september, Pellegrue - Saint-Ferme - Coutures-sur-Dropt - Roquebrune - Saint-Hilaire-de-la-Noaille - La Réole, 26 km.

Op punt van vertrekken zaterdagmorgen uit de Refuge-paroissal in Port-Sainte-Foy kwam ik pelgrim Titus tegen. Had hem gisteravond wel horen binnenkomen, maar niet gezien. Hij vertelde dat hij in Saint-Astier was begonnen aan zijn tocht naar Santiago en was meteen goed verdwaald geraakt op weg naar Mussidan. Met een lift en vervolgens lopen langs een grote doorgaande weg was hij doodmoe in Mussidan aangekomen. Ook naar Sainte-Foy ging het niet helemaal naar wens. Hij ging de zaterdag besteden om aan goede info te komen over de te lopen route in Frankrijk. Het lijkt erop dat hij zichzelf min of meer bewust geparachuteerd heeft hier in Frankrijk. Is met jeugdige onbevangenheid begonnen aan zijn camino. Vind hem moedig. Titus als je dit leest veel succes, bonne route, het ga je goed.

Joëlle en Pierrette kom ik vanaf Perigueux steeds weer tegen en gisteravond bewoonden we gedrieën de gîte-municipal in Pellegrue. Een eenvoudig verblijf waarbij ik het genoegen had een stapelbed in de keuken te kunnen betrekken. Het onderste bed uiteraard.
Joëlle had voor de pasta, de saus en de groentes gezorgd en zelf had ik bij de plaatselijke Intermarché olijven, feta, wijn en mango-yoghurtjes gekocht. Het werd een gezellige gezamenlijke maaltijd. Voertaal Engels, want dat spreken deze Franse vrouwen goed. Zelf gooi ik er af en toe een goed lopende Franse zin tussendoor waarna zij dan om te plagen weer in het Frans verdergaan.
We maakten ons zorgen over de nacht want er zou in de markthal tegenover de gîte een feest gevierd worden. Het is hier in Pellegrue de dag en nacht, de 'journée et nuit de palombe et fetf.' Wat zoveel zeggen wil als het oogstfeest van de Côtes de Gascogne druiven en tevens om de feestgangers er aan te herinneren dat het neerschieten van naar het zuiden vliegende trekvogels weer begint. In deze streken knallen ze er de komende maand lustig op los om de biefstukjes van overtrekkende vogels te bemachtigen. De luidruchtigheid op het feest viel mee: wat muziek en een conferencier die twee uur achtereen aan het woord was. Daarna werd het om 12 uur stil.
Vanmorgen ontbeten met Joëlle en Pierrette. Zij vertrokken om acht uur naar Saint-Hilaire. Zelf trok ik de deur een kwartier later achter me dicht. Omdat de gîte donativo was, wat wil zeggen dat je geeft wat je wilt missen voor het verblijf, vond ik € 5 ruim voldoende. In het dorp Saint-Ferme zaten de vrouwen aan de koffie onder een boom op het plein bij de voormalige abdij. Hoe komen jullie hier aan koffie, vroeg ik. De bakker even verderop verkoopt koffie als je er om vraagt, zei Joëlle. Kom er zo bijzitten, zei ik. Nou zo'n zondagmorgenfeestje in een, op de bakker na, uitgestorven Frans dorp wilde ik niet aan me voorbij laten gaan: koffie en met een pain-au-raisin natuurlijk.

De grote Romaanse abdijkerk van Saint-Ferme is indrukwekkend.

Stevig doorgestapt vandaag. Om half vier was ik in La Réole, aardig stadje, met een klein oud centrum. Er staan al wat foto's van de stad op de blog. Bedankt voor jullie hartverwarmende reacties op mijn logjes. Slaap weer in m'n tentje op een camping aan de oever van de Garonne. Lig ik nu in het westelijk halfrond Rob?