Uitslover / dag 1 Amersfoort-Leersum 29 km.

Vanmorgen ging de wekker om 5 uur. Voor mij is dat jarenlang een vrij normale tijd van opstaan geweest. De laatste tijd ben ik een luie pensionado die de wekker niet meer serieus neemt. Om half zeven vertrekken we. Rob en Yvonne doen me uitgeleide en lopen mee tot op het jaagpad langs het Valleikanaal bij Leusden. We nemen afscheid van Rob. Bedankt Rob voor de spiergel, zal ik zeker nodig hebben. Na de koffie op een bankje bij de Modderbeek nemen Yvon en ik afscheid met een lach en een traan. Ze gaat lopend terug naar huis om over drie weken in Namen met mij de draad weer op te pakken. Samen gaan we dan verder naar Reims. Verder lopend richting Woudenberg schiet ik vol: alle hartverwarmende reacties, goede reiswensen van buren, mensen op de tuin, vrienden en familie komen binnen. M'n overleden ouders voel ik. Voel me gedragen en opgenomen. Zoveel zingende vogels op dit vroege uur. Ik ben een lopende geluksvogel. De rugzak weegt niets.                                                   

Verderop zie ik drie wandelaars voor me uit lopen. Wat later zie ik ze op een bankje zitten ontbijten. Een van de mannen roept met een onvervalst Amsterdams accent: "Nou ja, je hep wel wat meer op je rug dan ik, uitslover."  Ik ken ze die Amsterdammers en weet dat dit een compliment is.  Na koffie bij een 'rust wat' verlaat ik het Valleikanaal om koers te zetten naar het Leersumse Veld. In dit natuurgebied liggen de Leersumse Plassen. Als ik die na het oversteken van de A12 bereik, word ik getrakteerd op een oorverdovend kikkerconcert. Na wat stevige klimmetjes bereik ik Leersum en heb mijn optrekje uitgespannen op kampeerterrein Klein Groenbergen, alleen toegankelijk voor wandelaars en fietsers. De eigenaresse van de camping vertelde dat de haan van de buren al heel vroeg zijn best doet. Daar is Cuuq weer!

Morgen naar Buren 25 km verder.